تخت جمشید: قلب باشکوه ایران باستان
- ایران, تخت جمشید ایران باستان
فهرست مطالب تغییر تاریخچه تخت جمشید در ایرانموقعیت و اهمیت تاریخی تخت جمشید در ایرانتعریف تخت جمشید تخریب تخت جمشید جغرافیای تخت جمشید هنر و معماری تخت جمشیدمعماری مجموعه تخت جمشیدThe ApadanaThe Throne Hall atPersepolisacharise ofThe Persepolis کاخ ( کاخ خشایارشا در تخت جمشید تالار شورا در تخت جمشید دروازه خشایارشا (دروازه ملل) حرمسرای خشایارشا مقبره های شاهنشاهی در تخت جمشید اکتشافات تکمیلی در تخت جمشید ویرانه ها و بقایای تخت جمشید نتیجه گیری شیراز دارای جاذبه های بسیاری از جمله مسجدالحفیظ و نصیرالماس است. با این حال، یکی از برترین جاذبه های شهر و میراث جهانی یونسکو است برای سفر به تخت جمشید ایران باستان با اینجا تریپ برنامه ریزی کن تا تخت جمشید: قلب باشکوه ایران باستان نهایت لذت را ببری! با ... بیشتر آشنا شوید.
1تخت جمشید: قلب باشکوه ایران باستان
Persepolis: The Majestic Heart of Ancient Persia
شیراز دارای جاذبه های بسیاری از جمله مسجد نصیرالملک و حافظیه است. با این حال، یکی از برترین جاذبه های شهر و میراث جهانی یونسکو، تخت جمشید است. این محوطه باستانی که نماد تمدن و فرهنگ غنی ایران است، سالانه گردشگران زیادی را به شیراز می کشاند. تخت جمشید که به عنوان پایتخت برجسته امپراتوری ایران شناخته می شود، یکی از بزرگترین مکان های تاریخی ایران است. این شهر که با نام‌های پارسه، چهل منار و هزار ستون نیز شناخته می‌شود، در زمان امپراتوری هخامنشیان مرکز اصلی برگزاری آیین‌ها و جشن‌ها، به‌ویژه جشن‌های نوروزی بود. امروزه به عنوان دیدنی ترین عجایب معماری شیراز ایستاده است.
2تاریخچه تخت جمشید در ایران
The History of Persepolis in Iran
«در ایران، اولین نور پدیدار می‌شود که هم خودش و هم همه چیز اطرافش را روشن می‌کند... اصل توسعه با تاریخ ایران شروع می‌شود. بنابراین، آغاز تاریخ را نشان می دهد.» - هگل، 1857
3موقعیت و اهمیت تاریخی تخت جمشید در ایران
Location and Historical Significance of Persepolis in Iran
تخت جمشید از زمان سلطنت داریوش اول (522-486 پ.م.) تا سقوط آن در سال 330 پیش از میلاد به عنوان پایتخت امپراتوری هخامنشی ایران بود. داریوش اول، با هدف احیای حکومت ایران، پایتخت را از پاسارگاد (که توسط کوروش کبیر تأسیس شد) به تخت جمشید منتقل کرد و ساخت و ساز را بین سال‌های 518 تا 515 پیش از میلاد آغاز کرد. با این حال، به دلیل موقعیت دورافتاده آن در ارتفاعات و چالش‌های دسترسی به آن در زمستان‌های پرباران ایران، شهرهای دیگری مانند اکباتانا، بابل و شوش نیز به‌عنوان مراکز اداری کلیدی امپراتوری عمل می‌کردند. تخت جمشید به عنوان اقامتگاه پادشاه برای فصول تابستان و بهار طراحی شده بود و به عنوان مکانی بزرگ برای میزبانی مراسم رسمی با رهبران کشورهای تابعه خدمت می کرد. مجموعه تخت جمشید دارای پنج کاخ یا تالار بزرگ با اندازه های مختلف، ورودی های چشمگیر است و بر روی سکوی بلند و دیواری قرار گرفته است. هدف دقیق پرسپولیس همچنان نامشخص است. این شهر نه یک شهر بزرگ در ایران بود و نه به عنوان اقامتگاه اصلی امپراتوری. در عوض، به نظر می رسد که این یک مرکز تشریفاتی مجلل بوده است که گاهی اوقات مورد استفاده قرار می گرفته است. محل اقامتگاه خصوصی پادشاه هنوز مشخص نیست. تا همین اواخر، بسیاری از باستان شناسان بر این باور بودند که تخت جمشید عمدتاً برای جشن نوروز، سال نو ایرانی، که جشن سالانه مهمی در ایران مدرن است و در اعتدال بهاری جشن گرفته می شود، استفاده می شود.
4تعریف پرسپولیس
Definition of Persepolis
پارسی ها آن را پارسا می نامیدند، اما نام آن از واژه یونانی «Perses-polis» به معنای «شهر ایرانیان» گرفته شده است. Persepolis در انگلیسی آمریکایی «per-seh-POH-lis» تلفظ می‌شود، در حالی که در فارسی، پِرسِپولیس تلفظ می‌شود.
5ویرانی تخت جمشید
The Destruction of Persepolis
در سال 330 قبل از میلاد اسکندر مقدونی به تخت جمشید، پایتخت ایران حمله کرد. او پس از غارت گنجینه های شهر، کاخ بزرگ و بسیاری از مناطق اطراف را به آتش کشید. تخت جمشید زمانی که جواهر درخشان ایران بود، در زمان خروج اسکندر ویران شده بود. سال‌ها پس از آن، تنها با بقایای آخرین ستون‌های ایستاده‌اش که اغلب به عنوان «محل چهل ستون» از آن یاد می‌شود، به یادگار مانده بود. صبح روز بعد و تا پایان عمر، اسکندر از ویرانی ناشی از حمله خود پشیمان شد. اسکندر مقدونی پس از گذراندن زمان قابل توجهی در ایران، قدردانی عمیقی از فرهنگ و مردم آن داشت. سرانجام او لباس مقدونی خود را به نفع لباس ایرانی رها کرد. او آداب و رسوم ایرانی را پذیرفت، غذاهای ایرانی را به غذاهای یونانی و مقدونی ترجیح داد و حتی یونانیان و مقدونی ها را به ازدواج با ایرانیان تشویق کرد. او با کشف مقبره غارت شده کوروش کبیر در پاسارگاد، شهری کوچک در شمال تخت جمشید، به شدت ناراحت شد. به سرعت دستور داد تا تعمیرات انجام شود.
6جغرافیای تخت جمشید
The Geography of Persepolis
تخت جمشید در نزدیکی محل تلاقی رودخانه کر و پلور (سیوند) قرار دارد. این سایت دارای یک تراس وسیع به مساحت 125000 متر مربع (1350000 فوت مربع) است که ترکیبی چشمگیر از مهندسی انسانی و کنده کاری سنگ طبیعی است. این تراس در شرق توسط کوه رحمت و با دیوارهای حائل در سه طرف دیگر که ارتفاع آن بر اساس شیب متفاوت است، پشتیبانی می شود. در سمت غرب، یک پلکان دوتایی از ارتفاع 16 تا 43 فوتی (5 تا 13 متری) بالا می رود و به آرامی به قله تراس منتهی می شود. برای تسطیح تراس، فرورفتگی ها را با خاک و تخته سنگ های بزرگ پر می کردند که با گیره های فلزی محکم می شدند.
7هنر و معماری تخت جمشید
Art and Architecture of Persepolis
یکی از ویژگی های برجسته معماری تخت جمشید، ستون ایرانی است که احتمالاً از ستون های چوبی قبلی الهام گرفته شده است. زمانی که بزرگترین سروهای لبنان و بهترین درختان گز هند برای ابعاد مورد نیاز ناکافی بودند، معماران به سنگ تبدیل شدند. در حالی که پایه های ستون و سرستون ها از سنگ ساخته شده اند، ممکن است از سرستون های چوبی نیز استفاده شده باشد. در سال 518 قبل از میلاد، ماهرترین مهندسان، معماران و هنرمندان جهان گرد هم آمدند تا اولین بنای تخت جمشید را بسازند و نمادی ماندگار از صلح، برابری و اتحاد برای نسل‌های آینده ایجاد کنند.
8معماری مجموعه تخت جمشید
Architecture of the Persepolis Complex
معماری تخت جمشید را می توان به طور کلی به سه نوع اصلی تقسیم کرد: خزانه، پذیرایی سلطنتی و محله های نظامی. ساختمان‌های قابل توجه در این دسته‌ها عبارتند از آپادانا، تالار صد ستون، تالار تریپیلون، تاچارا، کاخ هدیش، کاخ اردشیر سوم. بر اساس کتیبه ای که در جبهه جنوبی تراس وجود دارد، داریوش بزرگ بنیانگذار تخت جمشید بوده است. اگرچه ساخت و ساز در سال 518 قبل از میلاد آغاز شد، اما نزدیک به 100 سال طول کشید تا اردشیر اول این پروژه عظیم را تکمیل کند. قبل از ساخت هر ساختمانی، کارهای مقدماتی قابل توجهی لازم بود، از جمله تسطیح و شکل دادن به یک شیب ناهموار و صخره ای برای ایجاد سکوی وسیع و پر کردن شکاف ها و فرورفتگی ها با آوار. الواح حکاکی شده به فارسی باستان و ایلامی که در تخت جمشید کشف شد نشان می دهد که داریوش این مجموعه کاخ باشکوه را نه تنها به عنوان مرکز اداری، بلکه عمدتاً به عنوان یک نمایش بزرگ و مرکزی باشکوه برای گردهمایی ها و جشن ها برای پادشاهان هخامنشی و امپراتوری آنها تصور می کرد. داریوش به اندازه‌ای زنده بود که بخشی از چشم انداز خود را زنده کرد. در بررسی سکوی تخت جمشید، ذکر این نکته ضروری است که بخش شمالی که تالار تخت، دروازه خشایارشا و تالار تماشاگران آپادانا را در خود جای داده بود، تشکیل می‌شد. بخش رسمی مجموعه و برای یک گروه منتخب رزرو شده بود. حرمسرا، تالار شورا و دیگر امکانات در قسمت جنوبی شهر قرار داشت. مجموعه تراس دارای ساختمان ها و ویژگی های قابل توجه زیر است:
9آپادانا
The Apadana
آپادانا که توسط داریوش آغاز شد و توسط خشایارشا تکمیل شد، به عنوان بزرگترین و چشمگیرترین بنای تخت جمشید است. در درجه اول برای جشن های بزرگ استفاده می شد. این سکوی بزرگ که با دو پلکان عظیم - یکی در شمال و دیگری در شرق - قابل دسترسی است، هنوز سیزده ستون از هفتاد و دو ستون اصلی خود را دارد. این ستون‌ها با نقش برجسته‌های دقیقی تزئین شده‌اند که صحنه‌هایی از جشن سال نو و صفوف نمایندگان ۲۳ کشور تابع امپراتوری هخامنشی را به تصویر می‌کشند. نقش برجسته شامل مقامات دربار، ایرانیان، مادها، پرسنل نظامی، اسب های آنها و ارابه های سلطنتی است. نمایندگان هدایایی را به نشانه وفاداری و ادای احترام به پادشاه در حالی که لباس ملی خود را پوشیده اند، تقدیم می کنند، که برخی از آنها به طور مشخص طراحی ایرانی دارند. این هدایا شامل گلدان ها و ظروف ساخته شده از نقره و طلا، اسلحه، منسوجات بافته شده، جواهرات و حیوانات از کشورهای نمایندگان است. اگرچه چیدمان کلی صحنه ها ممکن است تکراری به نظر برسد، اما تفاوت های متمایزی در لباس، سر، مدل مو و ریش وجود دارد که هویت منحصر به فردی را برای هر هیئت ارائه می دهد و به وضوح منشأ آنها را نشان می دهد. این طرح همچنین با استفاده از درختان سبک، که نوارهای تزئینی ایجاد می کند یا گروه ها و فعالیت های مختلف را از هم جدا می کند، به تنوع دست می یابد. علاوه بر این، استفاده عمدی از الگوها و تکرار ریتمیک فیگورها و گروه ها به یک جلوه زینتی باشکوه کمک می کند.
10تالار تخت جمشید
The Throne Hall at Persepolis
تالار تخت، که اغلب به عنوان "تالار صد ستون" شناخته می شود، پس از آپادانا، دومین سازه بزرگ در تراس تخت جمشید است. ساخت و ساز در زمان خشایارشا آغاز شد و توسط پسرش اردشیر اول در پایان قرن پنجم قبل از میلاد به پایان رسید. این تالار دارای هشت ورودی سنگی است که هر کدام با صحنه‌های تزئینی تزئین شده‌اند: صحنه‌های تخت در شمال و جنوب و تصویرهایی از نبرد شاه با هیولاها در شرق و غرب. در کنار رواق شمالی ساختمان، دو گاو نر سنگی عظیم قرار دارند. در روزهای اولیه، خشایارشا عمدتاً از تالار تاج و تخت برای پذیرایی های باشکوه استفاده می کرد و از نمایندگان سراسر کشورهای تحت سلطه امپراتوری استقبال می کرد. بعدها، چون خزانه داری ناکافی شد، تالار تخت به عنوان یک انبار تغییر کاربری داد. همچنین مکان مهمی برای نمایش اقلام، از جمله گنج ها و غنایم، از خزانه داری سلطنتی شد.
11خزانه پرسپولیس
The Persepolis Treasury
خزانه داری که در مجاورت تالار تخت قرار داشت، هم به عنوان اسلحه خانه و هم به عنوان انبار سلطنتی برای فرمانروایان هخامنشی عمل می کرد. ثروت هنگفتی که در اینجا ذخیره شده بود از غنایم سرزمین های تسخیر شده و خراج سالانه جمع آوری شد. قبل از اتمام تالار تخت، بزرگترین اتاق خزانه داری به عنوان محل برگزاری مراسم دادگاه پذیرایی عمل می کرد. این اتاق حاوی دو نقش برجسته سنگی بود که عملکرد آن را نشان می دهد. نقش برجسته‌ها داریوش اول را نشان می‌دهند که بر تخت خود نشسته است، با شخصیتی بلندپایه که نزدیک می‌شود و با دست به لبانش حرکتی محترمانه انجام می‌دهد. ولیعهد خشایارشا در حالی که مقامات دربار او را همراهی می کنند پشت شاه ایستاده نشان داده می شود.
12تاچارا (کاخ داریوش) در تخت جمشید
The Tachara (Palace of Darius) at Persepolis
کاخ داریوش که به نام تاچارا نیز شناخته می شود دارای یک تالار مرکزی است که توسط دوازده ستون پشتیبانی می شود. دسترسی به این تالار با سه پلکان کوچک انجام می‌شود که در نقش برجسته‌ها نشان می‌دهد که خادمان با بشقاب‌های سرپوشیده از غذا و حیوانات برای ضیافت‌های پادشاه بالا می‌روند. درهای شمالی و جنوبی با نقش برجسته‌های شاه در نبرد با هیولاها تزئین شده است، در حالی که درهای شرقی و غربی، پادشاه را در حال خروج از کاخ با لباس رسمی و همراهی دو خدمه نشان می‌دهند.
13کاخ هدیش (کاخ خشایارشا) در تخت جمشید
The Hadish Palace (Palace of Xerxes) at Persepolis
جدا از دو کتیبه بزرگ خشایارشا بر دروازه‌های شرقی و غربی، قاب‌های در و پنجره‌های سنگی کاخ خشایارشا به‌خوبی تزئین شده‌اند که دارای عناصر زینتی تقریباً دو برابر عناصر موجود در کاخ داریوش است. نقش برجسته‌های در، خدمتکاران را با بز بز نشان می‌دهند، برخلاف صحنه‌های نبرد با هیولاها که در کاخ داریوش دیده می‌شود. متأسفانه نقش برجسته‌های کاخ خشایارشا در مقایسه با کاخ داریوش در وضعیت بسیار بدتری قرار دارند.
14سالن شورا در تخت جمشید
The Council Hall at Persepolis
دسترسی به اتاق های سلطنتی از طریق سه در بود که بر روی یک پلکان بزرگ قرار داشت. دو در اول برای دسترسی عمومی بود، در حالی که در سوم به عنوان ورودی محتاطانه حرمسرا عمل می کرد.
15دروازه خشایارشا (دروازه ملل)
The Gate of Xerxes (Gate of the Nations)
دروازه خشایارشا، واقع در شمال آپادانا، دارای یک پلکان وسیع است که به سمت تراس پایین می‌آید. این دروازه تنها نقطه ورود به تراس بود و به عنوان گذرگاهی برای همه مهمانانی که برای ادای احترام به پادشاه به تالار تخت می رفتند. خشایارشا که این بنا را سفارش داد، نام آن را «دروازه ملل» گذاشت. این دروازه شامل یک اتاق بزرگ مرکزی با سقفی است که توسط چهار ستون سنگی با پایه های زنگی شکل پشتیبانی می شود. در داخل، یک نیمکت سنگی در امتداد دیوارهای داخلی قرار دارد که تنها توسط درها قطع می شود. این ساختمان دارای دیوارهای بیرونی جامد از آجر گلی است که با طاقچه های متعدد تزئین شده است. هر یک از سه دیوار اصلی - شرقی، غربی و جنوبی - دارای یک دروازه سنگی بزرگ است. دروازه غربی توسط دو گاو نر عظیم الجثه احاطه شده است، در حالی که ورودی شرقی توسط دو گاو نر بالدار سر انسان به نام لاماسو محافظت می شود. بالای هر یک از چهار کلوسی، یک کتیبه سه زبانه جزئیات ساخت و تکمیل دروازه توسط خشایارشا را نشان می دهد. جنوبی ترین دروازه، که رو به آپادانا است، بزرگ ترین دروازه از این سه است. دروازه‌ها احتمالاً دارای درهای دو برگ بودند که احتمالاً از چوب ساخته شده بودند و با ورق‌های فلزی تزئینی پوشیده شده بودند. این استنتاج بر اساس وجود مکانیسم‌های چرخشی است که در گوشه‌های داخلی هر ورودی یافت می‌شود
16حرمسرا خشایارشا
Xerxes’ Harem
حرمسرا، محل سکونت زنان سلطنتی، به شکل L طراحی شده است. بال غربی از انتهای جنوبی بال مرکزی امتداد می یابد که از شمال به جنوب امتداد دارد. بال مرکزی دارای یک تالار ستوندار بزرگ به عنوان نقطه کانونی آن است که رواقی رو به حیاط وسیعی در شمال دارد. لابی تالار با چهار ورودی تزئین شده است که هر یک با دیوارهای برجسته تزئین شده اند. قاب درگاه جنوبی خشایارشا را در حال ورود به تالار به تصویر می‌کشد که دو خدمتکار او را همراهی می‌کنند - یکی که مگس‌زن را در دست گرفته و دیگری چتر آفتابی را بالای سر پادشاه. ورودی شرقی با نقش برجسته ای که خشایارشا را در حال غلبه بر یک هیولای سر شیر نشان می دهد، قاب گرفته شده است. ورودی غربی دارای نقش برجسته هایی است که پادشاه را در حال نبرد با یک شیر نشان می دهد. در حالی که مکان خاص اتاق های ملکه نامشخص است، به احتمال زیاد او و همراهانش در این منطقه مرکزی برجسته زندگی می کردند. بخش اصلی بال اولیه شامل شش آپارتمان است که در دو ردیف در جنوب تالار ستوندار قرار گرفته اند. هر آپارتمان شامل یک اتاق مرکزی بزرگ با ستون، همراه با یک یا دو اتاق کوچکتر بود. به طور مشابه، بال غربی دارای شانزده آپارتمان اضافی با طرحی مشابه بود. علاوه بر ورودی تالار شورا که به قسمت شمالی بال اصلی حرم منتهی می‌شد، دو پلکان بال غربی را به کاخ خشایارشا متصل می‌کردند. همچنین دو ورودی وجود داشت که امکان دسترسی به باغ ها یا حیاط های دیواری را فراهم می کرد. خروجی احتمالی سوم در انتهای شرقی بال غربی ممکن است به فضای باز یا منطقه ای با مرزهای حذف شده منتهی شود. بخش جلویی حرم مرمت شده و به موزه ای برای نمایش آثار کشف شده در تخت جمشید تبدیل شده است.
17مقبره های شاهنشاهی در تخت جمشید
The Imperial Tombs at Persepolis
در حدود 4.8 کیلومتری شمال غربی تخت جمشید، در کوه‌های صخره‌ای حسین کوه، مکان دیدنی نقش رستم قرار دارد. در اینجا قبرهای یادبود داریوش بزرگ و جانشینان او در صخره کنده شده است. داریوش بزرگ نقش رستم را به عنوان محل دفن انتخاب کرد، اگرچه این مکان مدت‌ها قبل از زمان او مقدس شمرده می‌شد، چنانکه ویرانه‌های یک نقش برجسته پیش از هخامنشی نشان می‌دهد. جانشینان داریوش رویکرد او را برای تدفین در کنار صخره اتخاذ کردند و طرح مقبره او را تقلید کردند. نمای بیرونی مقبره به دلیل ظاهر صلیب مانند آن قابل توجه است. اتاق مقبره دارای یک ورودی عمیق تراشیده شده در صخره است. در بالای این در، نقش برجسته ای پادشاه را نشان می دهد که در مقابل محراب بر روی یک پایه سه پله ایستاده و با دست برافراشته خود یک حرکت عبادی انجام می دهد. بر فراز او قرص بالدار اهورامزدا، ایزد زرتشتی، معلق است. نقش برجسته همچنین شامل حاملان تاج و تخت است که نماینده بیست و هشت کشور امپراتوری هستند، در حالی که صفحات جانبی نگهبانان ایرانی و حاملان سلاح را به تصویر می کشند. مورخان اولیه همواره ثروت تخت جمشید را بی نظیر توصیف کرده اند. این شهر به خاطر ثروت بی‌شمارش، با خانه‌های پر از طلا، نقره و گنجینه‌های مختلف دیگر مشهور بود. مورخان پیش بینی می کردند که اکتشافات مؤسسه شرقی آثار متعددی را کشف کند. اما در سال 331/30 قبل از میلاد، اسکندر مقدونی و سپاهش تخت جمشید را به غارت و سوزاندن فراوان بردند. در نتیجه، آثار کشف‌شده توسط مؤسسه شرقی، آن‌هایی بودند که مقدونی‌ها یا نادیده گرفتند یا به‌طور تصادفی آنها را به جا گذاشتند. بیشتر مصنوعات کشف شده از انبار سلطنتی در خزانه داری به دست آمده است و اقلام کمتری در دیگر سازه های تراس یافت شده است. بسیاری از این مصنوعات یا در جریان درگیری با کشورهای دیگر مانند یونان، مصر و هند غارت شدند، یا اقلام خراجی از کشورهای تابع امپراتوری بودند. برخی از آثار به وضوح تأثیرات فرهنگی این مناطق را نشان می دهند. الواح کشف شده در این مکان نشان می دهد که داریوش اول هنرمندان و صنعتگران خارجی متعددی را به دربار خود دعوت کرده است. در حالی که ایرانیان از استعداد و الهام خود استفاده می کردند، آنها به سادگی از سبک های خارجی تقلید نمی کردند. تعداد قابل توجهی لوح گلی منقوش به خط میخی عیلامی در میان خرابه های خزانه یافت شد. آتش شدیدی که سازه را ویران کرد، باعث پخت این قرص‌هایی شد که ابتدا در آفتاب خشک شده بودند، و بسیاری از آنها را به‌جای اینکه به گرد و غبار متلاشی شوند، به‌طور قابل‌توجهی سالم نگه داشت. این لوح ها که شامل کتیبه هایی به زبان پارسی باستان به همراه ترجمه هایی به زبان ایلامی و بابلی است، برای باستان شناسان ارزشمند است. آنها شواهدی ارائه می دهند که صنعتگران ماهری از مناطق مختلف امپراتوری در تخت جمشید حضور داشتند. از جمله صنعتگران مصری که بر روی نقش برجسته‌ها و کتیبه‌های سنگی کار می‌کردند، زرگران کاریانی و صنعتگران اهل شوش که به‌خاطر زینت‌کاری‌های خود معروف بودند. برخی از لوح ها اطلاعات دقیقی در مورد ماه و سال سلطنت داریوش یا خشایارشا، تاریخ اتمام کارهای خاص و پرداخت هایی که به کارمندان انجام می شود، چه به صورت کالا یا نقد، ارائه می دهند. سایر لوح ها خرید، معاملات زمین، مالیات بدهی و مبالغ وام گرفته شده از خزانه را ثبت می کنند. علاوه بر این، برخی از لوح ها دستورالعمل هایی را در مورد مقدار هائوما، یک نوشیدنی الکلی مقدس، برای استفاده در مراسم مذهبی ارائه می دهند. کتیبه‌های یافت شده بر روی مهرها، میخ‌های دیوار و تخته‌های پایه برای باستان‌شناسان در تاریخ‌گذاری آثار تخت جمشید بسیار مهم بود. این اقلام اغلب نام پادشاه محلی هخامنشی را بر خود داشتند. مهرهای استوانه‌ای که معمولاً از سنگ ساخته می‌شوند، اغلب صحنه‌های مختلفی مانند شکار، جنگ، مراسم، پیشکش یا جنگ حیوانات را به تصویر می‌کشند. مهرهای سلطنتی داریوش و خشایارشا پیوسته شاه را در نبردهای پیروزمندانه علیه جانوران یا هیولاهای خطرناک به تصویر می کشند، موضوعی که در نقش برجسته های سلطنتی نیز به نمایش درآمده است.
18اکتشافات تکمیلی در پرسپولیس
Additional Discoveries at Persepolis
ویرانه های تخت جمشید مصنوعات گوناگونی را به دست می دهد که بینشی از زندگی روزمره و شیوه های نظامی امپراتوری هخامنشی ارائه می دهد. در میان یافته‌ها تکه‌هایی از ظروف بود که با جزئیات استفاده از آنها در میز سلطنتی حکاکی شده بود که جنبه‌هایی از شیوه‌های غذاخوری پادشاهان را آشکار می‌کرد. علاوه بر این، ابزار، وزنه ها، هاون ها و پاستیل های متعددی کشف شد که نشان دهنده طیف متنوعی از فعالیت ها و صنایع دستی در شهر است. خزانه داری و محله های پادگان نیز مجموعه های گسترده ای از تجهیزات جنگی را در خود داشت. اینها شامل نوک پیکان های متعدد، اتصالات غلاف و زیورآلات لگام بود که نشان دهنده فرهنگ نظامی و سوارکاری آن دوره است. این آثار در مجموع به درک عمیق‌تر جنبه‌های اداری، تشریفاتی و رزمی تخت جمشید کمک می‌کنند. پس از تخریب و غارت تخت جمشید توسط نیروهای اسکندر، تنها تعداد محدودی از آثار باقی مانده است. اینها شامل چند قطعه جواهر، چند سکه طلا و نقره و تعداد کمی دکمه نقره بود. قابل ذکر است که هیچ ظروف فلزی گرانبها از محل کشف نشد. با این حال، چندین کاسه و بطری آلاباستری پیدا شد که در برخی از آنها کتیبه‌ها و تاریخ‌هایی وجود داشت که منشأ آنها را به عنوان هدایایی که در زمان داریوش و خشایارشا از مصر به تخت جمشید فرستاده بود، نشان می‌داد. به‌علاوه، برخی از ظروف از «آبی مصری»، رنگدانه‌ای مصنوعی متشکل از مس، کلسیم و تتراسیلیکات ساخته شده‌اند. این ماده متمایز سبز مایل به آبی، که در دوران باستان ارزش زیادی داشت، وارداتی ارزشمند از مصر بود، جایی که تکنیک تولید این رنگدانه در طول سلسله چهارم توسعه یافت.
19ویرانه ها و بقایای تخت جمشید
Ruins and Remains of Persepolis
تراس تخت جمشید دارای بقایای چندین سازه بزرگ است که همگی از سنگ مرمر خاکستری تیره ساخته شده اند. در حال حاضر، 15 ستون از این بناها همچنان پابرجاست و از سال 1970، سه ستون اضافی بازسازی شده است. بسیاری از این سازه ها ناقص باقی ماندند. در میان بیش از 30000 کتیبه کشف شده از کاوش های تخت جمشید، ارزشمندترین آثار مربوط به دوران هخامنشیان به دست آمده است. این کتیبه ها عموماً از نظر اندازه و محتوا مختصر و مختصر هستند. بیشتر این کتیبه‌ها که در حال حاضر در ایالات متحده نگهداری می‌شوند، شواهدی را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد در دوره تخت جمشید دستمزد به کارگران پرداخت می‌شده است.
20نتیجه گیری
Conclusion
تخت جمشید به عنوان یک مکان تاریخی کلیدی در شیراز است که نشان دهنده شکوه ایران پیش از اسلام است. بقایای تخت جمشید و ویرانه‌های تخت جمشید بینش‌های ارزشمندی از تمدن اولیه بشر ارائه می‌دهد و آن را به مقصدی حیاتی برای محققان و باستان‌شناسان از سراسر جهان تبدیل می‌کند. شهر تخت جمشید در گمنامی فرو رفت و زیر آوار ویرانی خود مدفون شد. اگرچه برای مدتی پایتخت رسمی امپراتوری شکست خورده باقی ماند، ساکنان محلی آن را صرفاً به عنوان «محل چهل ستون» یاد می‌کردند، زیرا ستون‌های معدودی که هنوز در میان خرابه‌ها ایستاده بودند. کاوش‌ها در تخت جمشید از سال 1931 ادامه داشته و تنها به دلیل درگیری‌های منطقه‌ای، وقفه‌هایی داشته است. تخت جمشید که در منطقه فارس ایران در شمال غربی شیراز قرار دارد به یک مکان تاریخی مهم تبدیل شده است. این مکان که در سال 1979 به عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شد، بازدیدکنندگان جهانی را به سوی خود جذب می کند که مشتاق تجربه بقایای این کلانشهر زمانی بزرگ هستند.
